Met de 3e plaats in 2014 en een 2e, 3e en 4e plaats in 2015 die de BOM-ventoux renners innemen in de ranglijsten van de historie van de classique d’Alphen is de gelukkige combinatie van het team en recreatiegebied ’t Zand een vastliggend feit. Nu er 12 september een 6 uurs wedstrijd werd georganiseerd, was het team dan ook goed vertegenwoordigd en vol gemotiveerd om deze gelukkige combinatie te benutten.
In de klasse van de duo estafette reden de twee koppels; Ruud & Bart Jacobs, Marcel Lommers & Geert van Kuijk. Bij de solisten startte Harald Mijnsbergen.
Harald Mijnsbergen wist deze 1e editie op zijn naam te schrijven! Na afloop vertelt hij voldaan: “Een top 10 zou na 6 uur wedstrijd een mooie prestatie zijn geweest. Na 4 uur rijden werd er geroepen door mijn teamgenoten dat ik 3e lag. Dit gaf me vleugels! Een half uur later kwam ik nummer 2 al tegen. Hij vertelde dat de koploper op 25 seconde lag. Precies op dat moment kwam er een duo rijder voor me rijden waar ik van kon profiteren. Toen ik de koploper op hoog tempo inhaalde moet hij vast gedacht hebben dat ik met de duo’s mee deed. ?Op deze manier kon ik zonder af te sprinten mijn overwinning veilig stellen. Met een gemiddelde van 26 km/h op 156 km is het 1 van de mooiste overwinningen.”
Ook bij de duo’s was er winst voor het team! Lommers en van Kuijk hadden voorafgaand aan de wedstrijd het gevoel dat ze konden gaan winnen. Hun tactiek was het om Marcel 1,5 uur te laten starten. Daarna zou Geert 3 uur voor zijn rekening nemen. Marcel zou daarna weer het eindschot geven. Marcel vertelde later: “De tactiek werkte in het begin goed. Maar na de wissel was het afzien. De lange tussentijd maakt het lastig om weer goed door te kunnen rijden. Achteraf was het misschien beter geweest om in een keer sterk door te rijden zonder stop. Mijn wedstrijd eindige zwaar en was blij de Geert weer over nam.”
Geert had met zijn podiumplaats van een week eerder voldoende vertrouwen om hard door te trekken tijdens zijn beurt. Hij kreeg het na 2 uur zwaar: “Mijn kleine neefje en nichtje kwamen onverwacht supporteren. Dit gaf me de motivatie om nog 2 rondjes alles te geven. Met kramp in de benen droeg ik het bidonnetje na 2,5 uur koers aan Marcel over. Ik kon me gaan richten op het herstel. Het laatste half uurtje zou ik gaan afmaken. Na een goed herstel had ik weer kracht in de benen. Op drie seconde voor 5 uur kwam ik nog eens over de streep. Kort daarna luidde de bel. De winst was binnen!”
De tweede plek was voor Ruud en Bart. Bart had zich voorgenomen om een ode te brengen aan het vele werk dat Ruud de afgelopen jaren voor het team heeft gedaan. Ruuds doel is het de afgelopen jaren steeds geweest om hem te faciliteren. Nadat Ruud en Bart samen in Frankrijk de mooiste cols hadden beklommen merkte Bart dat, door de goede conditie van Ruud, deze trainingen met zijn broer zwaarder verliepen dan hij gewend was. Dit was dus het moment om samen voor een eerste podium te gaan! Hij vertelt: “Ruud koerste met zijn verstand. Hij startte zeer goed. Ruud vertelde dat hij in 2,5 uur de gemiddelde hartslag reed die hij normaal in wedstrijden van een uur reed. Daarbij bleef hij zijn verstand gebruiken. Toen zijn verval in rondetijden wat groter werden gaf hij af.”
Ruud zag dat Bart overliep van motivatie en niet te houden was toen hij de bidon kreeg die als estafettestokje diende. Met 4,5 minuut achterstand op het podium (goed voor een 5e plaats) en met nog 3,5 uur wedstrijd wist Ruud dat hij zichzelf had overtroffen om Bart een goede uitgangspositie te geven. Bart wist dit ook; “Ik voelde dat dit misschien wel de eerste en laatste mogelijkheid was om met Ruud het podium te pakken in de huidige teamkleuren. Eigenlijk was de wedstrijd a ride down memory lane. Ik startte voluit om zo snel mogelijk die podiumplaats te bezetten. Na 3 rondes had ik 4,5 minuut goedgemaakt. Alles wat Ruud voor me heeft betekend is langs gekomen tijdens het afzien. Het parcours was me op het lijf geschreven. In de snelle stukken kon ik in mijn tijdrithouding veel tijd goedmaken en toch redelijk sparen om dit 3,5 uur vol te houden. Uiteindelijk is het ons gelukt.” Ruuds reactie was uiteindelijk dat dit podium voor hem echt symbool staat voor de jaren die hij samen met Bart van de sport heeft genoten en om er samen zoveel als mogelijk uit te halen.
Met 3 podiumplaatsen in deze laatste mountainbikewedstrijd van het seizoen is de grond in ’t Zand wederom wat vruchtbaarder gemaakt voor het team! Daarnaast heeft de regio er een zeer mooi evenement bijgekregen met deze 6 uurs van ’t zand. Het is de organisatie gelukt om een foutloze eerste editie te organiseren. We zijn dus benieuwd naar de follow-up.
