De Bom Ventoux renners hebben zaterdag en zondag de rit gemaakt naar Landgraaf, met een dubbel gevoel. Enerzijds het goede gevoel van een spannende wedstrijd, anderzijds het trieste gevoel van de laatste KNWU wedstrijd van het seizoen. Bovendien was het voor ploegleider Ruud zijn eerste wedstrijd bij de Masters 30+.
Voordat het zo ver was, mocht Patrick bij de Masters 40+ zich nog een laatste keer laten zien. Hij was verbaasd te merken dat hij achteraan werd opgesteld. Gelukkig kwamen aan het eind van de eerste ronde de eerste zeven renners al in beeld. Patrick schakelde een tandje bij en hij sloot aan bij de kopgroep. Patrick vertelt: “We gingen met 3 man gelijk op, alleen in de lange klim achter Snowworld moest ik telkens een gaatje laten vallen. Ik ging als 5e over de finish, waar ik zeer blij mee ben.”
Daarna was het dan ook de beurt aan Anco en Ruud bij de Masters 30+. Anco kijkt terug: “Omdat ik maar één wedstrijd tot nu toe in de Benelux cup had gereden, moest ik plaatsnemen op de derde rij. Bij het startschot bleef de Belgische collega voor mij staan en hij kwam zeer moeizaam op gang. Aan de linkerkant werd ik door veel renners gepasseerd, waardoor de start erg slecht was.” Gelukkig kon Anco al snel opschuiven, om na de eerste ronde als 12e door te komen. Voor hem streed een groepje renners om de vijfde plaats, en hier kon Anco bij in de buurt blijven. In de klimmen kon hij ze soms bijna aanraken. “Ik kon mijn tempo redelijk volhouden, zodat ik in de laatste ronde bij Nederlands kampioen Eddy van IJzerdoorn aansloot, die ook had moeten lossen bij dat groepje. Op de lange klim kon ik hem voorbij om gelijk een mooi gat te slaan en de wedstrijd te finishen op de 7e plaats: als 4e Nederlander!”
Ruud had net een week fietsen in Frankrijk met broer Bart achter de rug, toen hij klaar stond aan de start in Landgraaf. Zijn eerste keer bij de Masters 30+ wist hij niet goed wat hij kon verwachten. Ruud vertelt over de wedstrijd. “De start ging snel en op de rechte stukken moest ik flink werk verzetten om de snelheid bij te kunnen benen. In ronde vier kon ik op een klim maar liefst vijf plaatsen opschuiven. De laatste ronden werd het nog spannend, met een Belg die sneller dan ik afdaalde. Op de klim wist ik fors wat afstand te pakken maar helaas sloot hij ook weer in de laatste afdaling aan. Op het stuk naar de finish heb ik een aantal keer zijn benen getest en ik merkte dat hij niet veel over had. Ik liet het op een sprint aankomen en kon deze gelukkig pakken. Het gevoel was super en zeker in een veld met 31 renners, is een 19de plaats mijn beste uitslag tot nu toe!”
Zondag was Bart de enige die de reis naar Landgraaf ondernam, wel vergezeld door zijn broer Ruud. Hoewel Bart in goede vorm was, kwam ook hij net terug van week fietsen in Frankrijk. Vol goede moed stond hij aan de start van de wedstrijd. De start ging soepel en de eerste klimmen pakte Bart op de juiste manier. Na een halve ronde kwam hij echter in een geul terecht, waar Bart vol op een steen reed. Zijn kettingblad vouwde dubbel door de impact, en helaas betekende dat voor Bart het einde van de wedstrijd.
Zo was Landgraaf zeker niet één van de meest “Bomvolle” wedstrijden, maar toch een weekend waar meerdere renners met een goed gevoel op terug kijken. Daarmee is het mountainbikeseizoen afgesloten wat betreft de Nederlandse KNWU wedstrijd.
