De eerste Begrace van het nieuwe seizoen was bij alle teamleden, met balpen onderstreept, in de agenda aanwezig. Dit jaar geen 160min maar een half uur extra om zo 3 uur op de MTB over het snelle parcours in Wageningen te mogen knallen. Een mooie wedstrijd dus om het duurvermogen eens flink aan te tand te kunnen voelen!
De winter was helaas nog niet gaan fietsen en ook stond de verwarming op het parcours niet aan. De afgelopen dagen was het kwik niet echt boven de 0 uitgekomen. Op de wedstrijddag zelf zou het kwik -5 gaan aanwijzen wat Nick en Robin-Jan deed besluiten om niet op te stappen. Geert was de avond ervoor nog de lichtjes tocht in Esbeek gereden en had daar een blessure aan zijn knie opgelopen en besloot even rust te pakken. De Griep zorgde ervoor dat Bart op Raceday net koorts op bed lag.
Patrick en Ruud mocht dus het Team gaan vertegenwoordigen in Wageningen en de kou gaan trotseren. Want kou dat was het zeker. Kwart over 6 stond Patrick met zijn bus voor de deur. Ingepakt was er zo en als eerste werd dan ook de auto geparkeerd bij de Wageningse berg. Met nog een uur de tijd voor dat de inschrijving open ging werd besloten eerst het parcours te gaan verkennen en een beetje warm proberen te rijden. Dat laatste lukte niet echt en al snel zaten we heerlijk warm in de bus op te warmen. Wat een luxe zo’n bus met stamkachel op afstandbediening! Na het inschrijven nog het bidon kratje (a.k.a. vogelhuisje) weg geplant en daarna de laatste materiaal check gedaan in de bus (en proberen op te warmen). Een kwartier voor tijd alle moet bijelkaar geraapt en het startvak opgezocht.
Ruud had in 2012 alle bergraces meegereden stond daardoor met startnummer 33 bijna vooraan. Patrick had er een aantal gemist en mocht later aansluiten met nummer 163. Het startschot werd pas laat gegeven waardoor iedereen blauwbekkend en rillen stond te wachten op het fluitje. Tien voor half mocht er dan eindelijk gekoerst gaan worden. Ruud en Patrick waren beiden goed weg. Net als vorig jaar lag men in de kop van de groep op de eerste klim al op elkaar in het mulle zand. Gelukkig kon Ruud er net omheen sturen en had zo geen oponthoud. Heerlijk vooraan starten!
De startklim was vrij smal waardoor er in het begin wat lastiger in te halen was. De overige paden van het parcours waren dan weer breed genoeg zodat Patrick vrij vlug naar zijn plaats in het veld kon opschuiven waar hij thuis hoorde en verrichte daar veel kopwerk. Toch bleef het groepje voor hem op gelijke afstand hangen, en was het gat lastig te dichten. De paden lager er knal hard maar stoffig bij en er werd hard gereden. Op het einde van de 3 uur kon Patrick toch nog 3 man van die groep oprapen en eindigde met een gemiddelde van over de 27 km/uur op een welverdiende 24ste plaats.
Bij Ruud ging het voor zijn gevoel minder goed. Vanaf het begin zakte hij steeds verder terug in het veld en kon pas laat een wiel wat het juiste tempo reed. Het waren vooral de klimmen waarbij hij het tempo niet bij kon houden. Na drie kwartier bevroor zijn garmin en had geen benul meer van tijd, afstand of hartslag. Op gevoel verder gereden en de ronden maar proberen te tellen. Na 2 uur werd bij de doorkomst omgeroepen dat men 1uur en 57 min onder weg was. Met nog een uur te gaan kon Ruud zijn wedstrijd weer opbouwen. Het wiel van Harald Mijnsbergen kwam langs en was een tijdje een goed wiel, maar moest ook deze na een ronde laten gaan. Uiteindelijk kwam Ruud als 115 de over de streep van de 233 gefinishte deelnemers. Een verbetering van 69 plaatsen t.o.v. de vorige editie en ook binnen de doelstelling van 50%! Achteraf helemaal niet verkeerd dus.
Ondanks de koud was het dus voor beide een geslaagde wedstrijd. Maar wisten niet snel genoeg weer in de warme bus te stappen en weer voor te gaan bereiden op de wedstrijd in Nieuwkuijk op 1 april! Daar had vooral Patrick toch wel zijn zinnen op het podium gezet.
