Het weekend van 16 en 17 juni stond geheel in het teken van het wielerweekend in Gilze. Op zaterdag was het de ploegentijdrit 2.0 en op zondag het criterium onder de noemer; t? Hart van Gilze. Ruud schreef na de vorige editie nog dat dit jaar zijn jaar zou zijn. Maar die woorden zette hem al meer dan twee weken van te voren aan het zweten. Niet dat hij een slecht gevoel had. In tegendeel. Hij stond volgens Bart messcherp, maar zijn hartslag ging al in sportstand bij de gedachten aan het moment zelf. Voor Bart zou het zijn debuut zijn bij de amateurs op de weg. Wat zou dit weekend gaan brengen?
De zaterdag voor het wielerwekend was het team naar Landgraaf geweest om alvast de route te verkennen voor de MTB wedstrijd van eind juni. Berg op merkte Ruud dat hij erg sterk was en Bart, Anco en Patrick met momenten stevig pijn kon doen. Ook op dinsdagavond ging het lekker. Ruud was opvulling tijdens de tijdrit training van de Doortrappers 1. Ook hier kon hij 3 ronden lang redelijk netjes meekomen en soms nog wat kopwerk doen. Die training werd afgesloten met 43.5 km/uur gemiddeld. In vergelijking: Vorig jaar was het gemiddelde met Doortrappers 2 maar 37.88 km/uur. Best wel een sprongetje voor Ruud dus.
Zaterdag
Op de zaterdag tijdens de ploegentijdrit werd om 14.10 DT1 weggeschoten vanaf een mooi startpodium vanaf de tip. Het parcours was sneller dan het jaar ervoor. Bij de start was het erg rommelig en Bart pakte bij het uitdraaien van de dorpskern de kop over om iedereen rustig positie in te kunnen laten nemen. Hij reed een ijzersterke eerste ronde met het overgrote deel op kop. De rust kwam terug in de ploeg, maar helaas moesten bij het indraaien van de tweede ronde al twee ploeggenoten lossen. Met vier man werd er doorgekoerst. In de laatste ronde vormde Gijs een ware locomotief waardoor alles bij elkaar een hele vlakke tijdrit werd gereden met 45.15 gemiddeld en een zesde plaats.
Een klein uur later was de eer aan DT2, met Ruud in de gelederen,welke om 15.01 hun tijdrit startten. De weinige keren dat getraind was op deze discipline brak de ploeg op en dit ging ten koste van het gemiddelde. Uiteindelijk werd er met 40.48 afgeklokt. Wel netjes boven de 40 maar genoeg ruimte voor verbetering in het komende jaar.
Zondag
Op zondag werd er al vroeg gefietst om de inspanning van de zaterdag uit de benen te halen. Daarna was het koers kijken bij de andere klassen. Om 13.15 zou Bart zijn debuut maken bij de amateurs op de weg. Nadeel hiervan is dat het startveld onbekend is en je dus niet weet waar je op moet reageren. Bart besloot om niet voor een uitslag te gaan rijden maar voor het spel. Vooral het spel voor de premies aan de meet speelde hij graag in het eerste uur van de koers. In dit eerste deel van de wedstrijd reed hij erg dominant op kop, haalde renners bij en sprintte constant mee voor de premies. Dit was na een uur op. Daarna was hij blij dat hij er niet afgereden werd door het peloton die vaart bleef houden. In de laatste ronden viel het peloton stil en kon hij zich nog van voren laten zien om daarna de eindsprint te laten gebeuren. De premies zorgden voor 37,50 aan zakgeld. Een beter betaalde hobby dan het mountainbiken dus.
Ondanks dat Ruud zijn vorm in de trainingen al goed gevonden had, kwam hij er achter dat criteriums een aparte tak van sport is welke ook echt in je genen moet zitten. In heuvelachtig landschap heeft hij hier na een aantal uur geluk mee maar bij tempowisselingen binnen een koers van een uur speelt hem dit nog teveel parten. Dit merkte hij ook tijdens ?t hart van gilze. Waar hij tijdens trainingen al een aantal keer de anderen op de weg zijn tempo oplegde, moest hij tijdens het criterium uiteindelijk lossen uit het peloton. Stuurmanskunst, explosiviteit en voornamelijk ook het vertrouwen. Dit vertrouwen kwam weer even terug toen de kopgroep hem dubbelde. Hij haakte aan en kon dat hogere (maar ook vlakkere) tempo goed volgen. Een les voor volgend jaar, meer van voren koersen om zelf het tempo te bepalen. Daarnaast zullen specifieke sprinttrainingen ook verschil kunnen maken.
Weer zeker een van de hoogtepunten van het seizoen geworden. Nu op naar de Bergrace en Landgraaf om zo stilletjes aan richting de einde van het XC-seizoen te gaan. De Bergrace staat voor Ruud hoog op het lijstje zoals voor Bart Landgraaf als topcompetitie wedstrijd een van de belangrijkere dagen vormt. Met een twaalfde plek in de topcompetitie en een dertiende in het regelmatigheidsklassement zal hij in de staart van het seizoen nog scherp moeten blijven om niet terug te zakken.
