Een zeer bijzondere avond stond 19 mei op het programma voor Naomi en Bart. Naomi maakte haar debuut in Bom-Ventoux kleuren in Zijtaart! De aanleiding hiervan was een belofte die ze een jaar eerder, bij de streetrace van Berkel-Enschot maakte. Toen Bart (haar vriend) in Berkel-Enschot won, en ze zag dat er ook vrouwen meededen, waren haar woorden: ‘Volgend jaar doe ik ook mee!’.
Uiteindelijk pakte ze in het voorjaar fanatiek de trainingen op voor haar debuut. Ze focuste zich voornamelijk op het krijgen van de algemene basistechnieken en in het bijzonder op trapafdalingen. Het gebeurde zelfs dat ze, na een gezamenlijke training met Bart, zelf nog doortrainde om in topconditite te kunnen debuteren. Over de trapafdalingen zei ze: ‘In het begin is het onwennig en eng, maar uiteindelijk gaat het beter en zocht ik zelfs de uitdaging van de trappen op! De truc is gewoon om achterover te hangen, niet te sturen en ver voor je uit te kijken.’
De streetrace van Berkel-Enschot bleek helaas niet meer georganiseerd te worden. Naomi wilde niet dat haar trainingsarbeid voor niets zou zijn en koos een andere straatrace uit. Het oog viel op Zijtaart. ‘Dat het een straatrace is, die voor het goede doel Duchenne georganiseerd wordt, maakt de wedstrijd bijzonder om in te debuteren’, vertelde Naomi.
Ondanks een goede voorbereiding waren de zenuwen aanwezig. Het startveld bleek omvangrijk te zijn. Ook het parcours bleek uitdagend te zijn! Er zaten 2 waterbakken in, 4 stevige trapafdalingen, een diepe zandbak en een stijle klim en afdaling. Ook waren er veel krappe bochtjes en ging het parcours dwars door een houtzagerij, een kroeg en een winkel! Daarbovenop begon het te regenen en werd het parcours dus spiegelglad. Ondanks dat alles voegde Naomi zich, bij het opstellen, bij de mannen. Ze bemachtigde gelijk een goede startplaats wat haar motivatie onderstreepte!
Bij de start was het duwen en wringen. Zeker de eerste haakse bocht linksaf was krap. Gelukkig kwam iedereen er goed doorheen. In de eerste ronde kon ze een positie behouden middenin het veld. Naomi vertelde na de wedstrijd dat ze merkte dat ze op de technische trapafdalingen tijd won op de rest, dit verbaasde de andere coureurs en zorgde er gelijk voor dat ze publiekslieveling werd! In de laatste ronde, bij de laatste trapafdaling, maakte ze een stuurfoutje waardoor ze ten val kwam op een trapafdaling. Haar remhendel klapte om en haar fiets haakte vast in de hekken. Ze was even bang dat ze hierdoor niet zou kunnen finishen?
Uiteindelijk kon ze de remhendel weer terug op zijn plek krijgen! Ze finishte knap als eerste vrouw deze dag!! Zelf zegt ze over deze prestatie: ‘Het was super om te merken dat de trainingen me perfect hebben voorbereid op de uitdagingen van deze wedstrijd. Het publiek, waaronder mijn moeder, was zo geweldig met alle aanmoedigingen dat het allemaal als vanzelf voelde te gaan. Daarnaast was de ondersteuning van Ruud ook heel erg fijn zodat ik droog en met het mooiste tenue van alle renners kon starten. Ik heb het in het begin een paar mannen nog aardig moeilijk gemaakt. De meeste vonden dit leuk, een enkeling had hier duidelijk iets meer moeite mee, haha!’
De wedstrijd van Naomi duurde van 19.00 tot 19.45. Om 20.00 zou Bart ook nog starten bij de licintiehouders. Hij had een goede startpositie op de eerste rij. Dit bleek niet overbodig omdat bij de start een forse valpartij was. Uiteindelijk zat hij in 8e positie in het veld. Er kwamen al snel 2 koplopers. Toen Bart na 1 ronde op positie 3 uitkwam waren de koplopers al gelopen. De strijd om een podiumplek werd in eerste instantie met Eric Hegger gestreden. Laat in de wedstrijd was het Erwin Bakker die verraste en het tempo hoog opvoerde. Bart kon even aanhaken maar moest in de gladde bochten toegeven. Hierdoor finishte hij uiteindelijk op een vierde plek. Zijn reactie hierop was: ‘Ik kwam voornamelijk voor de wedstrijd van Naomi en was in eerste instantie niet van plan om strijd te gaan leveren. Toen ik op plek 3 belandde kon ik het niet laten om deze te verdedigen. Ook al ben ik naast het podium gevallen, ik ben dus tevreden met het eindresultaat. Bovenal ben ik natuurlijk trots op mijn vriendin. Ze heeft haar grenzen verlegd. Ook heeft ze ondanks het slechte weer, haar woord gehouden!’
