In de ochtend bloemen op tafel gezet voor moederdag en richting Apeldoorn gereden voor de derde wedstrijd van de topcompetitie. Bart stond bij de amateurs in het klassement 17e en Ruud zinde Zondag op revanche van Havelte. Zal dit keer het materiaal wel heel blijven?
Bart was sinds de trainingsweek aan het stoeien met de vorm en het moraal. Meer dan uittrappen zat er niet in en zijn hartslagen haalde hij ook niet. Hij zou dus gaan proberen om te redden wat er te redden was deze dag.
Bij aankomst bleken de masters40+ nogal eens van de fiets af te moeten voor de pukkel op het middenterrein door de regen die gevallen was. Voor het warmrijden werden de Furious freds gewisselt naar racing ralphs. Bij het warmrijden bleek het parcours voornamelijk te bestaan uit zwaarlopende zanderige stroken. Daarbij had de grond zoveel regen kunnen gebruiken dat het er als een spons in was getrokken en furious freds volstonden. Dat werd weer wisselen. Daarbij brak bart zijn ketting op de eerste klim dus er moest hoe dan ook nog wat geknutseld worden.
Bij de start keek Bart achterom en zag het veld wat er achter hem zat. Hij had niet het idee dat hij vandaag de benen had om ze achter hem te houden. Bij de start kon hij zijn positie aardig behouden in de eerste bochten. Bij het opdraaien van de eerste klim zat hij weer slecht in het gedrang waardoor hij wat plaatsen moest laten gaan.
Na 2 rondes kwam Coen Hoogervorst langs die er een flink tempo in had zitten. Bart sloot aan en samen reden ze van groep naar groep waardoor uiteindelijk weer bij de eerste 20 gekoerst werd. Peter Branderhorst en Jeffrey Kruidbos konden volgen maar maakte geen tempo. Jeffrey liet zich af en toe van voren zien maar kon daarna het tempo niet handhaven. Na wat gepoker door Bart en Coen werd Jeffrey er af gereden. In de laatste ronde moest Peter lossen waardoor de angst verdween dat hij in de eindsprint er nog overheen zou komen. Een halve ronde voor het einde van de wedstrijd ging Bart zijn shifter bungelen waardoor hij rondreed met nog maar 2 te gebruiken versnellingen. Coen pakte 20 meter en uiteindelijk finishte Bart op een 14e plaats. Hierdoor komt hij uit op een 12e plaats in de topcompetitie.
Voor hem was het een wedstrijd waarin hij veel heeft kunnen sparen door het werk van Coen. Na een week van twijfel door zware vermoeidheid was het een goede uitslag. Toch is de topvorm van afgelopen weken wat weg aan het zakken waardoor het een mooi moment is voor een mid-season-off om dan met duurtraingen uiteindelijk weer op te bouwen naar de volgende topcompetitiewedstrijd in Landgraaf.
Zondag 12 Mei:
Op zondag moest Ruud starten vanaf een 70e plek in het veld. Hij had zijn zinnen gezet op een inhaalrace om uiteindelijk voorin het veld te geraken. Gezien zijn benen zou hij inderdaad aardig wat plaatsen goed gaan maken. Na de start pakte hij continu goed door en kwam in een flinke groep te zitten rond de 30e plaats. Bart riep dat hij uit de groep moest zien te geraken waarna hij een serieus tempo liet zien en continu op bleef schuiven in het veld.
Na veel gaten dicht gereden te hebben zat er van deze groep nog ??n renner in Ruud zijn wiel. Ruud riep om ook mee over te nemen om zo nog wat meer gaten te kunnen dichten. Op het volgende stuk werd er overgeplakt en samen de achtervolging naar de kop ingezet. Na een aantal bochten zat Ruud in het technische gedeelte verkeerd en moest zijn fiets en bidon bij elkaar rapen om zijn wedstrijd te hervatten. Het gat met de achterliggende groep was inmiddels al opgelopen tot meer dan 10 seconden waardoor er geen plaatsen verloren werden. Zijn opponent daarentegen, wat later de trainingsmaat van Anco bleek te zijn, was inmiddels gevlogen. Dat wiel zou uiteindelijk wel goed zijn geweest voor een top-10 notering. Dure fout!
Toch bleek Ruud niet uit het veld geslagen te kunnen worden vandaag en hij pakte zijn tempo weer op die hij de afgelopen weken gevonden bleek te hebben en al tijdens de trainingsweek had laten zien. In de technische stukken merkte Ruud dat de achterliggende groep met 3 man aan het samenwerken was om zijn voorsprong weg te snoepen. Even ging in zijn hoofd om hoe sterk een eenzame fietser kan zijn, maar beet door. Uiteindelijk bleef hij als individu in het veld steken op een hele knappe 14e plaats. Niet vergeten dat hij van een 70e startpositie vandaan kwam en dus in de eerste ronde gelijk seconden en kracht zou verliezen om door het veld heen te komen.
Jammer van de late inschrijving en stuurfout dus, maar uiteindelijk wel zijn beste klassering ooit gereden gezien het grote startveld. Met de zware trainingsweken zal komende week in het teken staan van rust om daarna weer te herpakken en bij de Bergrace in Oosterbeek weer flink los te kunnen gaan. Ondertussen zal op tweede pinksterdag nog de Streetrace in Goirle gereden worden met als doel kort in de finale te raken en zijn uitslag van 2012 te overtreffen. Maar of het weer net zo zal zijn als de vorige editie?
