Aan het begin van het seizoen was het NK bij de amateurs geen doelstelling. Het was een wedstrijd waar Bart ook gewoon goed wilde rijden. Toen de inschrijving 3 weken voor het NK op internet geregeld was, begon het toch wel te dagen dat het niet zomaar een wedstrijd was. Het werd dus tijd om even een goed plan voor de voorbereidingen te maken. Bart houdt dagelijks een trainingslogboek bij waardoor hij dus mooi terug kon kijken bij welke wedstrijd hij het afgelopen seizoen het beste was en hoe de voorbereiding er uit had gezien.
Hij hoopte op een top 15 maar omdat heel het startveld aanwezig zou zijn, en iedereen de wedstrijd gemarkeerd had, was het dus echt hopen.
Op de wedstrijddag zelf was het warm in de bossen vlak onder Nijmegen waar een zeer divers parcours uitgezet was met prachtige korte klimmen, lange afdalingen met listige wortelpassages waar snelheden van 50 km/h gehaald werden. Met warmrijden bleek dat hij wat meters moest toegeven in de afdalingen maar dat hij zich erg sterk voelde op de klimmetjes die op de macht omhoog te rijden waren.
Bij dit soort wedstrijden is een goede startplek een must omdat de renners al vrij snel uitkomen bij smallere stroken waar inhalen lastig is. Bart mocht wederom op de tweede startrij starten en hoopte zo lang mogelijk met de kopgroep mee te kunnen doen. Helaas miste hij zijn pedaal waardoor 4 rijen over hem heen kwamen zetten en hij rond de 60e plaats zijn inhaalrace moest beginnen.
Na een hectische eerste ronde zat hij al rond de 20e plaats, een plek waar hij in andere nationale wedstrijden al vaker zijn krachten had gemeten. Wel had hij het gevoel dat het nog harder kon. Langzaamaan maakte hij steeds meer plekken goed en kwam uiteindelijk tussen renners te zitten waar hij, als hij daar tussen zou finishen, een tevreden gevoel aan over zou kunnen houden. Toch maar proberen het aangenomen tempo van de inhaalrace door te zetten en zo te kijken waar het verhaal zou eindigen.
Halverwege de wedstrijd begonnen de gaten in het veld groter te worden en kon hij aansluiten bij een groep die streden om de 5e tot de 10e plaats. Dit waren renners die dit seizoen meerdere malen het podium hadden gekleurd. Het was dus even twijfelen of hij zou aanhaken of brutaal het tempo zou gaan bepalen om te kijken wie kon volgen? Tom Hoekman sneed Bart even brutaal af om als eerste een smalle klim aan te gaan. Bart merkte dat hij betere benen had en kon hem in de laatste meters inhalen en tegelijkertijd uit het wiel rijden. Dit was het moment om het gas vol open te draaien. Nog 1 ronde, meer pijn, meer pijn.
In de laatste 3 km zaten nog 2 renners in zijn wiel. Het leek er even op dat de strijd op een eindsprint zou gaan uitdraaien maar op de laatste technische klim konden de twee uit het wiel gereden worden. In de laatste paar bochten kreeg Bart oud nederlands kampioen Frank Molenaar nog in zicht maar deze hield het tempo te hoog om nog aan te kunnen haken. Met een uiterst tevreden gevoel kwam hij als 5e over de meet. Een bovenverwachte prestatie in zijn eerste jaar als amateur in een ervaren en omvangrijk startveld. Nu de finale van de topcompetitie in Steenwijk nog en dan tijd voor rust.
