Naast de voorjaarscompetitie die georganiseerd werd door wielervereniging de vrije coureur, wordt er door diezelfde organisatie in de zomer de zomeravondcompetitie georganiseerd. Veel lokale renners, maar ook renners uit bijvoorbeeld Belgi? meten hun krachten op industrieterrein de Haansberg in Rijen. Vorig jaar was dit parcours nog goed voor een bronzen medaille achter sprintkanon Rik de Vree en Marcel van Esch.
Na de eerste plaats in een rit van de voorjaarscompetitie had ik ook mijn zinnen gezet op de zomeravondcompetitie. Ook was ik benieuwd of ik verbetering ten opzichte van vorig jaar zou bemerken. De dag hierna zou het de bergrace zijn, dus dit was een slechtere combi. Zeker omdat de koers in de avond en de bergrace weer om half 10 was.
Bij de start kon ik van eerste rij weg en trok gelijk het tempo omhoog. Diegene die van plan waren rustig te starten zouden zo misschien al verrast worden. Door het aanvangstempo kwamen we al snel uit op een groep van 8. Deze groep was te groot voor een goede samenwerking. Mark Laarhoven, Joris van Dongen en Frans Sebregts probeerden spel te maken maar niemand kwam weg. Ook mijn pogingen strandde op niets door een stevige wind op 2 stroken. Alleen wegrijden was blijkbaar niet mogelijk op deze avond.
Verder bleven teveel renners zichzelf te verstoppen in de kopgroep waardoor het tempo bleef haken op trainingstempo en de koers niet hard gemaakt werd. Dit ging me frustreren en ik probeerde wat te forceren. Ook dit werkte niet. Uiteindelijk demareerde een renner van de universiteit Tilburg. Ik had geen zin om ook deze renner weer bij te halen dus gaf hem de ruimte. 15 minuten voor einde koers had hij een strooklengte de ruimte. Tijd om hem bij te gaan halen. Toen ik eenmaal in zijn wiel zat bleek Frans Sebregts ook mee te zitten. Verder waren we los van de kopgroep. Tijd om door te halen dus! Hierdoor kwam ik alleen te zitten.
Door de harde wind was dit ongunstig vroeg. Na 2 ronden kwamen Joris van Dongen en Jeroen Haest aansluiten. Met drie?n werd er gewerkt om de voorsprong te behouden. De laatste bocht ging ik op kop in en met een klein gaatje uit. Vanaf dit punt de sprint gestart welke stevig genoeg was zodat Joris en Jeroen niet meer over me heen kwamen. Vooral ook fijn om de verbetering ten opzichte van vorig jaar te merken. Dit jaar had ik er minder moeite mee en was het resultaat beter.
